Recenzja "Atari User" 1/2010 by Kaz 2010-11-13 11:07:51
Zgodnie z obietnicą, krótka recenzja pierwszego numeru "Atari
User", którego zaistnienie na rynku opisywałem
tutaj.
Pierwszy numer to formalnie 32 strony, choć w praktyce (policzyłem) około 21 stron, bo tylko na tylu są artykuły. Co znajdziemy na tych stronach? Oprócz powitania redakcyjnego, w którym pismo określa swój zasięg na wszystkie komputery i konsole ze znakiem Atari, mamy dział "News Desk" - krótki przegląd najświeższych wydarzeń, na przykład o nadchodzących imprezach w USA czy właśnie wydanych grach. Niestety, zarówno lista imprez jak i wydawanych tytułów jest pobieżna, znamionuje płytkie przekopywanie się przez nowości światka Atari. Jakby na świecie istniało tylko to, co robią forumowicze z anglojęzycznego Atari Age i to, co ktoś podeśle emailem redakcji. Ode mnie minus.
Numer otwiera artykuł o narodzinach Atari ST. Bardzo zgrabne, trzystronicowe podsumowanie historii wejścia Jacka Tramiela do Atari, skonstruowania nowej maszynki i jej debiutu na rynku. Szkoda, że autor artykułu się nie podpisał, ale ode mnie plus.
/Atari_User_2010_01.jpg)
Na światło dzienne wyciągnięta została historia gry dla Atari 2600 "Custer's Revenge" - pierwszej gry dla tej konsoli, w której mamy do czynienia z seksem. W grze Generał Custer ma dotrzeć do indianki o imieniu Revenge i... wiadomo co :). Gra ponoć jest nudna, ale wywołała niemały skandal, jakieś grupy działaczek walczących o "prawa kobiet" próbowały zablokować sprzedaż, sklepy odmawiały sprzedaży, a firma Atari zamierzała nawet pozwać wydawcę do sądu. W efekcie takiego rozgłosu sprzedano ponad 10 tysięcy kopii tej nudnej, prościutkiej gry, z czego wydawca był oczywiście bardzo zadowolony. Po tej akcji Atari starało się wypracować metodę kontroli nad nieautoryzowanymi wydawnictwami. Plus za ten artek.
Dalej coś dla miłośników konsoli 7800 - opis gry wydanej przez Atari Age pod tytułem "FailSafe", którą na AtariOnline.pl wspominałem w styczniu. Opis krótki i bez komentarza odautorskiego (poza "good"), bezpłciowy. Minus.
Kolejny artykuł to dwustronicowe, anonimowe wspominki na temat posiadania stacji dysków w starych czasach. Jak to drzewiej bywało i bardzo odkrywcze spostrzeżenie, że lepiej było mieć stację dysków niż magnetofon. O ile mogę jeszcze zrozumieć tę anonimowość przy recenzjach gier, gdzie autor jest mniej istotny niż opisywana gra, to przy osobistych wyznaniach, gdzie to właśnie wspominający jest najważniejszy - nie rozumiem. Oczywiście, można się domyślić, że autorem jest Martin Mielke, "wystarczy" przeszukać stronę wydawnictwa i skojarzyć z informacjami z artykułu. Ale czy każdy czytelnik ma przeprowadzać takie śledztwo? Byłby plus za wspomnienia, ale jest minus za całokształt.
Mamy też recenzję gry dla Atari 2600 - "Halo 2600", którą autor Ed Fires napisał pod wpływem lektury niedawno wydanej książki o programowaniu "Racing the Beam" (wspominałem o niej tutaj). Recenzja lepsza niż gry na 7800, plus.
Główna przyczyna, która skusiła mnie na zakup pisma to recenzja "Kolony 2106" - bo jest to gra, w której maczałem palce. Jest całostronicowy, jak zwykle bezpłciowy opis, nic więcej. Co gorsze, przy innych recenzjach wspomina się o wydawcy, o tym ile gra kosztuje, etc. - tak zwane "formalności". Przy "Kolony 2106" nie ma o tym ani słowa - ani, że gra jest dostępna za darmo, ani o autorach. Nie ma nawet informacji, która jest przy innych opisach - na jaką platformę Atari dostępna jest gra. Minus.
Dwie strony historii o Mastertronic - brytyjskim wydawcy gier, między innymi na Atari. Bardzo ciekawy artek, ale po raz kolejny nie podpisany. Do tego trzystronicowy opis konsoli 5200, dobre podsumowanie historii tej konsolki i jej możliwości. Dwa plusy.
Półtorastronicowy artek Yerzmyeya o tworzeniu muzyki na ST. Jako jedyny artek w piśmie ma wymienionego autora i zapowiedź kontynuacji tematu. Sprawa edycji ujęta bardzo pobieżnie, ale skoro jest to pierwsza część, to jak najbardziej takie wprowadzenie jest uzasadnione. Plus.
W dziale "Emulacja" mamy opis programu Stella, który pozwala grać w gry dla konsoli Atari 2600. Dla początkujących. Plus.
Dalej kolejny poradnik dla początkujących, jak odtwarzać muzykę Atari XL/XE na pececie. Wspomniano o SAP, wspomniano o bazie muzyki ASMA oraz o grupie Grayscale - czyli niezbędne minimum :). Plus.
Trzy recenzje (?) czy raczej trzy krótkie notki o grach "Milk Race", "Attack of the Mutant Camel", "The Last V8". Zupełnie nie rozumiem filozofii opisywania w taki sposób trzech stareńkich gierek. W dowolnym zakątku netu można dowiedzieć się o nich znacznie więcej, więc po co to umieszczać w magazynie? Przecież jest tyle nowych gierek, na które można by niezorientowanym czytelnikom zwrócić uwagę krótką notką... Minus.
Ostatni artek to krótka, półstronicowa historia o magnetofonach Atari. Niestety, trochę jakby przesadzona, choćby twierdzeniem, że zakończono produkcję XC11 z powodu problemów z niezawodnością (podczas, gdy kluczowe były wysokie koszty wytwarzania), albo oceną, że design XC12 był bardziej nowoczesny niż XC11... :). Ale to drobiazgi, ważniejsze, że tak naprawdę to krótka notka, a udaje artykuł. Minus.
Reszta stron to reklamy pisma, upstrzone komputerowo generowanymi paniami oraz dwie strony reklam z przeszłości.
Teraz jeszcze o szacie graficznej i technikaliach. Nieproporcjonalne zdjęcia w artkach, powklejane bez ładu i składu. W wyglądzie całego pisma nie widać dobrej roboty DTP, są też oczywiste błędy (choćby znaczek # zamiast logo Atari), co znamionuje brak profesjonalnego korektora. Jedynie okładka mi się podoba, choć i ona jest zrobiona byle jak (proponuję się przyjrzeć marginesom). Moim zdaniem za 4 dolary USA powinno się dostawać znacznie więcej, a nie kompletną amatorszczyznę, którą można zrobić w Wordzie.
Drugi raz bym nie kupił pierwszego numeru. Ale zamierzam się jednak skusić na jeden z kolejnych, ponieważ słyszałem, że poziom od pierwszego numeru się podniósł. A więc kolejna recenzja Was nie ominie :).
Pierwszy numer to formalnie 32 strony, choć w praktyce (policzyłem) około 21 stron, bo tylko na tylu są artykuły. Co znajdziemy na tych stronach? Oprócz powitania redakcyjnego, w którym pismo określa swój zasięg na wszystkie komputery i konsole ze znakiem Atari, mamy dział "News Desk" - krótki przegląd najświeższych wydarzeń, na przykład o nadchodzących imprezach w USA czy właśnie wydanych grach. Niestety, zarówno lista imprez jak i wydawanych tytułów jest pobieżna, znamionuje płytkie przekopywanie się przez nowości światka Atari. Jakby na świecie istniało tylko to, co robią forumowicze z anglojęzycznego Atari Age i to, co ktoś podeśle emailem redakcji. Ode mnie minus.
Numer otwiera artykuł o narodzinach Atari ST. Bardzo zgrabne, trzystronicowe podsumowanie historii wejścia Jacka Tramiela do Atari, skonstruowania nowej maszynki i jej debiutu na rynku. Szkoda, że autor artykułu się nie podpisał, ale ode mnie plus.
Na światło dzienne wyciągnięta została historia gry dla Atari 2600 "Custer's Revenge" - pierwszej gry dla tej konsoli, w której mamy do czynienia z seksem. W grze Generał Custer ma dotrzeć do indianki o imieniu Revenge i... wiadomo co :). Gra ponoć jest nudna, ale wywołała niemały skandal, jakieś grupy działaczek walczących o "prawa kobiet" próbowały zablokować sprzedaż, sklepy odmawiały sprzedaży, a firma Atari zamierzała nawet pozwać wydawcę do sądu. W efekcie takiego rozgłosu sprzedano ponad 10 tysięcy kopii tej nudnej, prościutkiej gry, z czego wydawca był oczywiście bardzo zadowolony. Po tej akcji Atari starało się wypracować metodę kontroli nad nieautoryzowanymi wydawnictwami. Plus za ten artek.
Dalej coś dla miłośników konsoli 7800 - opis gry wydanej przez Atari Age pod tytułem "FailSafe", którą na AtariOnline.pl wspominałem w styczniu. Opis krótki i bez komentarza odautorskiego (poza "good"), bezpłciowy. Minus.
Kolejny artykuł to dwustronicowe, anonimowe wspominki na temat posiadania stacji dysków w starych czasach. Jak to drzewiej bywało i bardzo odkrywcze spostrzeżenie, że lepiej było mieć stację dysków niż magnetofon. O ile mogę jeszcze zrozumieć tę anonimowość przy recenzjach gier, gdzie autor jest mniej istotny niż opisywana gra, to przy osobistych wyznaniach, gdzie to właśnie wspominający jest najważniejszy - nie rozumiem. Oczywiście, można się domyślić, że autorem jest Martin Mielke, "wystarczy" przeszukać stronę wydawnictwa i skojarzyć z informacjami z artykułu. Ale czy każdy czytelnik ma przeprowadzać takie śledztwo? Byłby plus za wspomnienia, ale jest minus za całokształt.
Mamy też recenzję gry dla Atari 2600 - "Halo 2600", którą autor Ed Fires napisał pod wpływem lektury niedawno wydanej książki o programowaniu "Racing the Beam" (wspominałem o niej tutaj). Recenzja lepsza niż gry na 7800, plus.
Główna przyczyna, która skusiła mnie na zakup pisma to recenzja "Kolony 2106" - bo jest to gra, w której maczałem palce. Jest całostronicowy, jak zwykle bezpłciowy opis, nic więcej. Co gorsze, przy innych recenzjach wspomina się o wydawcy, o tym ile gra kosztuje, etc. - tak zwane "formalności". Przy "Kolony 2106" nie ma o tym ani słowa - ani, że gra jest dostępna za darmo, ani o autorach. Nie ma nawet informacji, która jest przy innych opisach - na jaką platformę Atari dostępna jest gra. Minus.
Dwie strony historii o Mastertronic - brytyjskim wydawcy gier, między innymi na Atari. Bardzo ciekawy artek, ale po raz kolejny nie podpisany. Do tego trzystronicowy opis konsoli 5200, dobre podsumowanie historii tej konsolki i jej możliwości. Dwa plusy.
Półtorastronicowy artek Yerzmyeya o tworzeniu muzyki na ST. Jako jedyny artek w piśmie ma wymienionego autora i zapowiedź kontynuacji tematu. Sprawa edycji ujęta bardzo pobieżnie, ale skoro jest to pierwsza część, to jak najbardziej takie wprowadzenie jest uzasadnione. Plus.
W dziale "Emulacja" mamy opis programu Stella, który pozwala grać w gry dla konsoli Atari 2600. Dla początkujących. Plus.
Dalej kolejny poradnik dla początkujących, jak odtwarzać muzykę Atari XL/XE na pececie. Wspomniano o SAP, wspomniano o bazie muzyki ASMA oraz o grupie Grayscale - czyli niezbędne minimum :). Plus.
Trzy recenzje (?) czy raczej trzy krótkie notki o grach "Milk Race", "Attack of the Mutant Camel", "The Last V8". Zupełnie nie rozumiem filozofii opisywania w taki sposób trzech stareńkich gierek. W dowolnym zakątku netu można dowiedzieć się o nich znacznie więcej, więc po co to umieszczać w magazynie? Przecież jest tyle nowych gierek, na które można by niezorientowanym czytelnikom zwrócić uwagę krótką notką... Minus.
Ostatni artek to krótka, półstronicowa historia o magnetofonach Atari. Niestety, trochę jakby przesadzona, choćby twierdzeniem, że zakończono produkcję XC11 z powodu problemów z niezawodnością (podczas, gdy kluczowe były wysokie koszty wytwarzania), albo oceną, że design XC12 był bardziej nowoczesny niż XC11... :). Ale to drobiazgi, ważniejsze, że tak naprawdę to krótka notka, a udaje artykuł. Minus.
Reszta stron to reklamy pisma, upstrzone komputerowo generowanymi paniami oraz dwie strony reklam z przeszłości.
Teraz jeszcze o szacie graficznej i technikaliach. Nieproporcjonalne zdjęcia w artkach, powklejane bez ładu i składu. W wyglądzie całego pisma nie widać dobrej roboty DTP, są też oczywiste błędy (choćby znaczek # zamiast logo Atari), co znamionuje brak profesjonalnego korektora. Jedynie okładka mi się podoba, choć i ona jest zrobiona byle jak (proponuję się przyjrzeć marginesom). Moim zdaniem za 4 dolary USA powinno się dostawać znacznie więcej, a nie kompletną amatorszczyznę, którą można zrobić w Wordzie.
Drugi raz bym nie kupił pierwszego numeru. Ale zamierzam się jednak skusić na jeden z kolejnych, ponieważ słyszałem, że poziom od pierwszego numeru się podniósł. A więc kolejna recenzja Was nie ominie :).
Lex 2010-11-13 13:26:54
Człowiek zawsze uczy się na błędach, tylko szkoda (po przeczytaniu recenzji) że inni za to zapłacili. Powinni dać ten "błędny numer" promocyjnie za darmo.
Grey 2010-11-13 14:53:36
Covery były obiecujące, mi akurat łączenie płci pięknej z atarowskimi symbolami bardzo się podoba :D
Kaz 2010-11-13 14:57:53
Mnie tez by sie podobaly, gdyby byly prawdziwe - fajne sa okladki z kobietami i Atari, jak prezentowana ostatnio okladka "Atari Magazynu", ale tutaj to jakies "plastikowe" brzydule, generowane komputerowo.
GZP 2010-11-13 15:57:12
Sto razy lepszy byłby pewnie magazyn z przetłumaczonymi tekstami z AOL, czy starych magazynów dyskowych.
Tdc 2010-11-14 16:54:22
Faktycznie lipa. A co do dziewczyn to przecież dziś nie problem o jakąś sesję fotograficzną.
ZebCorpse 2010-11-14 20:25:06
Można by nawet jakąś sesje... erm... no... śmielszą... erm... sesję dać... No bo skoro już!
marekp 2010-11-14 23:02:43
@ZebCorpse: Proponuję dać śmielszą sesję, wyciąć tekst i komputery, dodać płytkę DVD i kasować 10$ za sztukę ;-)
@temat: Z recenzji wynika, że to gazeta w stylu dzisiejszych magazynów komputerowych: Łatwo, kolorowo i po łebkach :-(
Czekam na recenzje kolejnych numerów - może będzie lepiej...
firestorm 2010-11-17 21:18:53
Kupilem pierwszy numer przez pay pal ale nie otzymalem linku na maila. Moze ktos wie jak moge to zareklamowac? Na stronie atari user nie moge znalezc zadnego kontaktu. Prosze o pomoc.
Kaz 2010-11-21 21:16:11
Link na maila przychodzi w ciagu 24 godzin, nie liczac dni wolnych, wiec cierpliwosci.
Człowiek zawsze uczy się na błędach, tylko szkoda (po przeczytaniu recenzji) że inni za to zapłacili. Powinni dać ten "błędny numer" promocyjnie za darmo.
Grey 2010-11-13 14:53:36
Covery były obiecujące, mi akurat łączenie płci pięknej z atarowskimi symbolami bardzo się podoba :D
Kaz 2010-11-13 14:57:53
Mnie tez by sie podobaly, gdyby byly prawdziwe - fajne sa okladki z kobietami i Atari, jak prezentowana ostatnio okladka "Atari Magazynu", ale tutaj to jakies "plastikowe" brzydule, generowane komputerowo.
GZP 2010-11-13 15:57:12
Sto razy lepszy byłby pewnie magazyn z przetłumaczonymi tekstami z AOL, czy starych magazynów dyskowych.
Tdc 2010-11-14 16:54:22
Faktycznie lipa. A co do dziewczyn to przecież dziś nie problem o jakąś sesję fotograficzną.
ZebCorpse 2010-11-14 20:25:06
Można by nawet jakąś sesje... erm... no... śmielszą... erm... sesję dać... No bo skoro już!
marekp 2010-11-14 23:02:43
@ZebCorpse: Proponuję dać śmielszą sesję, wyciąć tekst i komputery, dodać płytkę DVD i kasować 10$ za sztukę ;-)
@temat: Z recenzji wynika, że to gazeta w stylu dzisiejszych magazynów komputerowych: Łatwo, kolorowo i po łebkach :-(
Czekam na recenzje kolejnych numerów - może będzie lepiej...
firestorm 2010-11-17 21:18:53
Kupilem pierwszy numer przez pay pal ale nie otzymalem linku na maila. Moze ktos wie jak moge to zareklamowac? Na stronie atari user nie moge znalezc zadnego kontaktu. Prosze o pomoc.
Kaz 2010-11-21 21:16:11
Link na maila przychodzi w ciagu 24 godzin, nie liczac dni wolnych, wiec cierpliwosci.