Założenia:
1. Program „Cybercoś” napisany jest na 8-bitowe Atari w
Turbo-Basicu XL i przedstawia przezroczyste cyber-zwierzątko, które
„żyje” na ekranie.
2. Chciałbym, aby poniższy program był depozytem inwencji twórczej
młodych programistów.
3. Nadaję temu programowi typ SUW (Społecznościowe Uczestnictwo W
programowaniu) – każdy może uczestniczyć w programowaniu dopisując
swoje listingi, które nie zaburzą działania w/w programu. Umawiamy
się, że nie stosujemy wstawek maszynowych ani „wirusów”.
Pomysł i historia powstania w/w programu:
Pomysł powstał w latach 80-tych, ale realizacji dopiero dziś.
Pierwotnie miała być to głowa robota, która wykonuje ruchy mimiczne
oraz rozmawia z użytkownikiem. Obecny wygląd „Cybercosia”
zaprojektowała moja córeczka Karolinka. Na początek zadbałem o to,
żeby to coś ożyło na ekranie - patrz rys.1
rys. 1
Program działa w czasie rzeczywistym w jednej dużej pętli DO-LOOP.
Jest przygotowany na dokonywanie najróżniejszych przeróbek według
waszych życzeń.
Z czego składa się „Cybercoś”?
Układy, jakie posiada „Cybercoś”
1. Nerwowy – Czułek, Mózg, Oko, Uszy, Nozdrza
2. Oddechowy – Płuca, Nozdrza
3. Pokarmowy – Chwytak gębowy, Chwytak jedzenia, Przełyk, Jelita,
Wątroba, Trzustka, Jelito grube, Odbytnica
4. Układ moczowy – Nerki, Moczowód, Pęcherz, Cewka moczowa
5. Układ sygnalizacji pragnień – Ogon
6. Układ ruchowy - Nóżki
7. Serce
Układ nerwowy:
Czułek reaguje ruchem na pojawiające się kostki żywności, mózg
kojarzy, o co chodzi :-), oko widzi, co się pojawia i sobie mruga –
patrz grupa rysunków nr 8.
Układ oddechowy:
Płuca cały czas poruszają się – „oddychają” – patrz grupa rys.9
Układ pokarmowy:
Zaczyna się od złapania kostki żywności. Chwytak jedzenia przenosi
ją ponad głowę i upuszcza. Kostka spada na podłoże, Chwytak gębowy
podnosi to i przenosi do przełyku. Następuje praca Jelit, Wątroby i
Trzustki. Resztki dostają się do Jelita grubego i ulegają
kondensacji a potem, jako niepotrzebne ulegają wydaleniu. Wydaliny
w postaci wiadomej upadają pod ogonem :-) - patrz grupa rysunków nr
10.
Układ moczowy:
Jeśli nawodnienie całego organizmu przekroczy pewne wartości
maksymalne uruchamia się praca nerek, które napełniają pęcherz. Gdy
pęcherz pełny – wiadomo „Cybercoś” musi się wysiusiać a mocz,
wiadomo – wylatuje pod ogonem na podłoże. – patrz grupa rysunków nr
11
Układ sygnalizacji pragnień:
Jeśli „Cybercoś” chce pić albo jeść zawiadamia to specjalnym
układem ogona. – patrz grupa rysunków numer 12.
Układ ruchowy:
Nóżki poruszają się, co jakiś czas, więc „Cybercoś” przesuwa swoją
pozycję do przodu, wszystkie nieczystości przesuwają się również
poza ekran. Przemieszcza się również tekstura podłoża.
Serce:
Wiadomo – bije, bo gdyby nie biło „Cybercoś” by umarł… ;-)
Układ ruchowy i pracę Serca – zobaczcie sobie
sami…
Karmienie „Cybercosia”:
W emulatorze należy uaktywnić z menu myszkę, jako pióro świetlne,
wcisnąć klawisz F12, i ostatecznie prawy klawisz myszki, aby
pojawił się wskaźnik. Kliknięcie u dołu ekranu na odpowiednią
ikonkę podaje „Cybercosiowi” odpowiednie pożywienie. Z karmieniem
nie należy się spieszyć, trzeba obserwować nozdrza „Cybercosia” –
jeśli są małe nie można podać następnej kostki, trzeba zaczekać aż
zje poprzednią, wtedy nozdrza się poszerzą.
Dla cierpliwych proponuję nadzór, aby cyber-zwierzak nie zdechł z
głodu albo pragnienia dokarmiając go albo pojąc wodą w sytuacji
przypadkowego niedoboru pożywienia – nie grozi mu przekarmienie ani
przewodnienie, bo skutecznie działają układy wydalnicze.
Najlepsze modyfikacje w/w programu będą nagrodzone poprzez
wyrażenie uznania i przyjęcie do grona domowych programistów Atari
– a to najwyższa nagroda, jaką można uzyskać – prawda? … q;-)
Dla chętnych jest propozycja rozwinięcia oprogramowania dla
obiektów na poniższych obrazkach.
Prawda o programie:
Program działa w jednej głównej pętli DO-LOOP a czasami wyskakuje
do kilku procedur poza pętlę – i tyle!. Tuż po dokonaniu
niniejszego opisu moja córcia zdecydowała o zmianie nozdrzy na
okrągłe, bo poprzednie jej się nie podobały – oczywiście
uwzględniłem wskazówki mojej współpracownicy ;-)
Program chciałem rozbudować jeszcze o różne wymyślone przypadki –
np. choroby „Cybercosia”, spanie, bawienie się, mycie się, wzrost
itd., ale pomyślałem, że mogę to pozostawić dla programistów
pomocników, którzy mogą modyfikować do woli program i wymyślać
różne ciekawostki, aby uatrakcyjnić go.
Do powyższego opisu dołączyłem:
1. program z „Cybercosiem” zawarty na wirtualnej dyskietce.atr
CYBERCOS.ATR
2. powyższe dwa obrazy jako pliki z rozszerzeniem .a8s o
nazwie:
ROBOTY.A8S
MASZYNY.A8S
3. Dołączam również dość szybki i prosty program do robienia
rysunków w GR0 i przy użyciu pióra świetlnego – daje możliwość
zapisania na dysk w postaci DATA.
Nazwa programu: RYSOWAN5.TBA (znajduje się na dyskietce
Cybercos.atr)
Klawiszologia:
X – kasuje znak po kliknięciu na nim
C – kopiuje kliknięty znak
I – inverse video dla znaku, którym rysujesz
TAB – zapis na dysk
4. program do tworzenia bloków działających jednocześnie w głównej
pętli DO-LOOP (inaczej mówiąc – bloków poruszających wszystkimi
narządami i odnóżami jakiegoś obiektu naraz, nie wstrzymując
działanie całego programu) - między innymi program „Cybercoś”
działa na tej zasadzie.
Nazwa programu: ANIMJED1.TBA – krótki opis jest w REMach w listingu
tego programu a przykład bloku wynikowego na dysku pod nazwą
BLOK1.LST.
To tyle, dziękuję i pozdrawiam czytelników Atarystów-programistów
;-)
Piotr "Amentes" Zyśk
Białystok, sierpień 2014 r.
Powyższy materiał otrzymałem do Amentesa kilka dobrych miesięcy
temu, ale z początku nie miałem czasu dokładnie się temu przyjrzeć,
a później, jak już zobaczyłem, co jest grane, to nie wiedziałem,
jak to ugryźć... I w zasadzie do tej pory nie wiem ;)
Publikuję zatem cały opis "Cybercosia" praktycznie bez żadnych
poprawek, czy zmian. Może to ktoś ogarnie, bo - przyznam - pomysły
Amentesa mnie przerastają :D