Wypuszczona w 1982 roku konsola Atari 5200 z różnych powodów nie osiągnęła sukcesu rynkowego, a jednym z efektów kryzysu w branży gier wideo w Stanach było raptowne wstrzymanie przez firmę Atari w 1984 roku wszystkich toczących się projektów na tę maszynę. W efekcie, jak ocenia portal Atari Protos (poświęcony prototypom na różne modele naszej ulubionej marki), konsola 5200 jest do dziś historycznym rekordzistą wśród wszystkich konsol pod względem odsetka niedokończonych projektów w ogólnej liczbie gier: w przypadku 5200 z grubsza aż co czwarta znana obecnie gra „z epoki” to niewydany oficjalnie prototyp.

Ze względu na bliźniaczą architekturę w stosunku do 8-bitowego Atari w miarę łatwe jest przenoszenie kodu pomiędzy tymi systemami. Część wymienionych wyżej prototypów to były po prostu przygotowywane oficjalnie, ale niedokończone konwersje tytułów z małego Atari.

Ale wśród tych niewydanych pozycji było również trochę oryginalnych produkcji na 5200. W ich przenoszeniu w drugą stronę, na 8-bitowe Atari, specjalizuje się od lat Mike Langer, znany lepiej jako Homesoft, który wykonał całkiem sporą liczbę portów. Chodzi m.in. o takie tytuły, jak: Frisky Tom, Sport Goofy, Xari Arena, Microgammon SB, Miniature Golf, Looney Tunes Hotel, które znajdziecie w naszej bazie gier.

W 2016 roku Homesoft wziął na warsztat kolejną niedokończoną grę na Atari 5200: przygotowywaną w 1983 roku przez firmę Atari oryginalną produkcję zatytułowaną Meebzork.



Składa się ona ze zbioru 6 minigier i w założeniach miała prawdopodobnie pozostawiać swobodę graczowi jeśli chodzi o kolejność ich rozgrywania. W menu głównym ostatniej wersji prototypu możemy wybrać opcję „Adventure” i przechodzić w określonej kolejności etapy gry, albo wskazać jeden konkretny (zmiana klawiszem 1, czyli opcja „Select game”).

W różnych etapach rozgrywki w prototypie występują bugi programistyczne o różnej wadze (od kosmetycznych, aż po niemożność ukończenia danego levelu), z tego względu wypada traktować tę grę jako ciekawostkę, a nie pełnowartościowy produkt.

Przejdźmy pokrótce po wszystkich etapach/ poziomach:


Level pierwszy: planszę widzimy w perspektywie pseudo-3D, nad naszym bohaterem Meebzorkiem latają stwory, które trzeba ustrzelić (ich cienie służą nam jako dobre odniesienie, gdzie należy się ustawić), a dodatkowo przeszkadza nam „demoniczny krab”, z którym należy unikać kontaktu. Po 20 celnych trafieniach przechodzimy dalej.

Level drugi: z powodu bugu przez pierwsze 10 sekund niewiele się dzieje. Potem pojawiają się scrollowane w pionie kolejne rzędy żywopłotu, przez które musimy się przedostać (w każdym rzędzie jest jedno przejście). Kontakt z żywopłotem kończy się śmiercią, więc trzeba uważać - przy okazji zbieramy jak najwięcej pigułek energii. Tu również pojawia się krab, tym razem możemy się go na chwilę pozbyć (strzelając do niego).


Level trzeci: tu też mamy planszę ze stałym scrollem w pionie, na który nie mamy wpływu i też musimy chwilę poczekać, aż pojawią się jakieś obiekty tła na ekranie. Rozgrywka sprowadza się do przechodzenia przez kolejne obszary rozdzielone rzekami. Pole gry wypełniają potrzaskane kolumny, mamy je niszczyć strzałem, bo pod którąś z nich jest klucz, którego zebranie spowoduje pojawienie się mostu na najbliższej rzece (możemy utonąć, jeśli spróbujemy przejść rzekę w innym miejscu). Przeszkadza nam tradycyjnie „demoniczny krab”. Po przejściu 6 rzek poziom kończy się. Na tym poziomie jest sporo bugów, np. nie zawsze po zebraniu klucza pojawia się most.

Level czwarty: składa się z jednej statycznej planszy, musimy przejść z lewej na prawo unikając kontaktu z sześcioma ruchomymi elementami wychodzącymi z „sufitu”.


Level piąty (najtrudniejszy z tych, które można ukończyć): naszym zadaniem jest dostanie się na samą górę, a przeszkadzają nam bloki przesuwające się w poziomie. Poruszamy się w lewo/prawo na wiszącej w powietrzu platformie i możemy strzelać tylko w górę. Każde trafienie bloku powoduje podniesienie naszej platformy – ale wystarczy jeden kontakt z niebieskim blokiem, aby nasza wysokość się obniżyła, a kontakt z czerwonym powoduje śmierć i rozpoczęcie wędrówki od początku.

Level szósty (którego nie da się skończyć): co my tu mamy? Platformy poruszające się w pionie z różnymi prędkościami, ruchome bloki, z którymi unikamy kontaktu oraz zagłębienia wypełnione lawą. Celem jest bezpieczne dotarcie do prawej strony ekranu, ale nic się dalej nie dzieje – implementacja nie została dokończona. Poza tym w rozgrywce przeszkadzają rozmaite bugi, więc w praktyce ten level można określić jako niegrywalny.


Istnieje też odrębna plansza z „trójwymiarowymi” schodami, która w zamyśle miała służyć jako nietypowy ekran wyboru poziomów 1-6, ale nie została ukończona. Dostać się do niej można wciskając klawisz 9 podczas rozgrywki.

Ostatnia wersja datowana jest na 16 listopada 1983. Więcej informacji o oryginalnym prototypie i rozgrywce można znaleźć tutaj.

Grę możecie pobrać stąd.

Wersja oryginalna: Atari 5200, rok 1983.
Kod: Eric Manghise,
Grafika: Marilyn Churchill,
Konwersja na A8 (rok 2016): Mike „Homesoft” Langer

Kaz 2019-08-26 13:37:07

Thank you Homesoft for your all 5200 conversion! :)

Adam - no to chyba wszystkie gry z 2017 roku już na AOL opisałeś?! :D

---

Adam 2019-08-26 14:30:14

@Kaz: została jeszcze jedna gra z 2017, o której wiem (tekstówka) :)

---

Szał normalnie 2019-08-26 18:58:42

Normalnie szał.

---

gorgh 2019-08-26 20:59:13

szał na kortach.
Adam: dzięki za artek, takie perełki to miód. Loading na yt czasem opisuje takie gry, jak powstawały itd.

---

Comodorowiec 2019-08-27 15:12:02

Uśmialiśmy sie do łez z cieciem na złomowisku. Tytułki w sam raz na atari :-)

---

Pabloz1974 2019-08-27 17:30:11

@comm tak tak bo kolorków commodorowskich bym nie zniósł :)

---

Cieć ze złomowiska 2019-08-28 00:05:36

Niniejszym dementuję, że uśmiałem się z czegokolwiek do łez.

---