atarionline.pl
atarionline.pl Atari
Login:
Hasło:
Zapamiętaj mnie
Translate to RSS RSS
Bardzo krótka relacja z KWAS #33 z 2024-03-25 21:11 (8)
KWAS #33 w Katowicach za moment! z 2024-03-21 13:06 (7)
Zbigniew Kasprzycki - współtwórca Polskiego Logo z 2024-03-15 22:25 (8)
"Zoltar Cosmic Pirates" w sieci z 2024-03-15 12:21 (6)
KWAS #32 z 2024-02-16 00:08 (39)
Która kolorystyka okładki lepsza? z 2024-02-11 18:30 (37)
Demo gry "Tony: Montezuma's Gold z 2024-02-05 21:09 (53)
Wywiad z Mariuszem Jaroszem z 2024-01-31 11:43 (12)
Nachodzi "Cosmic Hero 2" z 2024-01-28 06:27 (22)
Miniaturowe Atari (FPGA) z 2024-01-26 11:46 (15)
Światowa premiera "Cyborg Warriors"! z 2024-01-17 18:38 (40)
Grel #2 już dostępny! z 2024-01-11 19:21 (29)
Śmierć śmieciom! z 2024-01-06 21:23 (30)
Nowy program kopiujący "Microcop 61KB" z 2024-01-02 17:29 (25)
Wywiad Dracona z Mr. Bacardim z 2023-12-30 19:11 (12)
I po świętach! Kręcimy kołem z 2023-12-28 00:59 (13)
Wesołych Świąt 2023! z 2023-12-23 12:36 (18)
Silly Venture 2023 WE za nami z 2023-12-13 09:16 (17)
Pisma "Atari Fan 8" oraz "Grel 2" z 2023-12-07 17:32 (12)
From PLATO to Fujinet z 2023-11-25 23:16 (12)
«« nowszestarsze »»

Pomocnik/Helper
Gry/Games

Katalog gier (konwencja TOSEC)

Opisy gier
"Old Towers" (Atari ST) opisał Misza (19)
Submarine Commander opisał Kaz (11)
Frogs opisał Xeen (0)
Choplifter! opisał Urborg (0)
Joust opisał Urborg (16)
Commando opisał Urborg (35)
Mario Bros opisał Urborg (13)
Xenophobe opisał Urborg (36)
Robbo Forever opisał tbxx (16)
Kolony 2106 opisał tbxx (2)
Archon II: Adept opisał Urborg/TDC (9)
Spitfire Ace/Hellcat Ace opisał Farscape (8)
Wyspa opisał Kaz (9)
Archon opisał Urborg/TDC (16)
The Last Starfighter opisał TDC (30)
Dwie Wieże opisał Muffy (19)
Basil The Great Mouse Detective opisał Charlie Cherry (125)
Inny Świat opisał Charlie Cherry (17)
Inspektor opisał Charlie Cherry (19)
Grand Prix Simulator opisał Charlie Cherry (16)
«« nowszestarsze »»

Katalog gier (konwencja Kaz)
Aktualizacja: 2024-03-16
Liczba katalogów: 8377, liczba plików: 36679
Zmian katalogów: 0, zmian plików: 0

0-9 A B C D
E F G H I
J K L M N
O P Q R S
T U V W X
Y Z inne
zipCałość 2817 MB


Wewnętrzne/Internals



   Nowinki tworzone dzięki CuteNews
Pierwsze kroki w Action!
Niedawno wspominaliśmy o nowej stronie WWW traktującej o programowaniu w Turbo BASIC XL i Action!. Dziś stronka ta zwiera już nieco materiałów dotyczących obu języków, w tym właśnie pojawił się artykuł dla początkujących, dokładnie opisujący podstawowe kroki, sposoby programowania, kompilowania w Action! oraz wiele innych niezbędnych informacji nie tylko dotyczących samego języka, ale również tego jak programuje się Atari.


Oto artykuł, który powinien ułatwić naukę programowania w Action! tym którzy jeszcze nic o tym nie wiedzą:


Jeśli chcesz postawić swoje pierwsze kroki w Action! to specjalnie dla Ciebie przygotowałem ten krótki opis, program przykładowy, który jest mały, fajny i kształcący.

Zalecam wpisanie własnoręczne do edytora Action! tego kodu, gdyż warto poznać edytor tego języka, który kiedyś był ewenementem na Atari i innych komputerach. Dziś się wydaje, że takie funkcje jak zamiana tekstów, znaczniki, praca w kilku okienkach to zupełna norma, jednak w czasach gdy powstał Action! edytory były bardzo słabe (szczególnie na pecetach oraz w Uniksie itp.). Na Atari najczęściej korzystało się z edytora systemowego, który do wygodnych nie należy (choć pewnie go znasz jako posiadacz Atari, np. z Atari BASICa).


Nawet jeśli nie zamierzasz pisać dużo w tym edytorze lub ogólnie na Atari, to warto zapoznać się z możliwościami tego edytora, zapewne się to przyda (jest wygodny bo jest na cartridge'u więc nie trzeba czekać aż się załaduje). A już takim absolutnym minimum jest prosta umiejętność przełączania się pomiędzy edytorem, a monitorem, opcje wczytywania/zapisywania plików, czy też operowania na dwóch okienkach (krótki opis klawiatury znajduje się na końcu tego opisu). Jeśli jednak Atari to dla Ciebie jest wspaniały komputer oraz kawał wspaniałej historii to powinieneś ten edytor poznać znacznie lepiej (kiedyś pisałem w nim nawet artykuły do Bajtka). Po pierwsze może się on po prostu przydać jako dobry i łatwy w użyciu edytor tekstowy, po drugie warto wiedzieć, że na Atari był dostępny tak nowoczesny produkt (w końcu warto znać swój ulubiony komputer i jego oprogramowanie;)
Podkreślę jeszcze, że klawiszologia tego edytora może się na pierwszy rzut oka wydawać dziwna (bo nie przypomina nic co było wcześniej na Atari), jednak zapewniam że jest ona bardzo intuicyjna i wygodna w użyciu.

Gdy już zapoznasz się ze szczegółowym opisem opcji edytora Action! oraz własnoręcznie przećwiczysz jak się go używa to nie powinieneś mieć już problemów z pisaniem następnych programów (opisy edytora były w starych Bajtkach, można je znaleźć w internecie oraz na końcu tego tekstu znajduje się przegląd istotniejszych funkcji).
Wtedy już nie ma potrzeby wpisywania poniższego tekstu programu, a jedynie wystarczy wcisnąć kombinację klawiszy: Shift+Control+R (uprzednio instalując plik Action_przyklady.atr (oraz Pigwa) w pierwszej stacji tzw. "D1:") i wpisać w pasku na dole ekranu: przykl1.act. Po zatwierdzeniu klawiszem Return, ujrzymy wczytane źródło poniższego programu do edytora Action!

    MODULE

    BYTE A, AN=$D40A, LI=$D40B, KOL=$D01A
    ,KOL1=$D018, K=764, CZAS=20


    PROC TU()

    WHILE K<>28
    DO

    KOL=LI+CZAS AN=1

    OD
    K=42

    RETURN

Aby uruchomić ten program, należy:

1. Przejść do monitora Action! (to taki tryb pracy języka związany z uruchamianiem programów)

W tym celu należy nacisnąć klawisze Shift+Control+M ("M" jak monitor).


Tym razem pasek jest na górze ekranu, gdzie miga kursor, teraz pisać można tylko w tej linii.

2. Skompilować program

Wykonujemy to naciskając klawisz "C" ("C" od ang. compile - kompilacja programu) i zatwierdzamy Return.

Proces ten może zająć więcej czasu jeśli kompilujemy dłuższy program lub kompilujemy dane z dyskietki (lub jeszcze gorzej z kasety ;) ), jednak w tym przypadku kompilacja jest natychmiastowa. Jest to jeszcze jedna zaleta języka Action! bardzo szybko kompiluje programy (wolno kompiluje jedynie wersja plikowa tego języka, której nie należy używać). Przypomnę, że w latach 80. kompilatory bardzo powoli kompilowały (np. kompilatory języka Pascal itp.) oraz generowały bardzo powolny i długi kod programu.

Kompilacja zakończona sukcesem w Action! nie powinna wyświetlić żadnego komunikatu, ekran powinien wyglądać tak jak na powyższym rysunku, czyli tak jak wyglądał zaraz po przejściu do monitora.

3. Uruchomić program

Aby uruchomić program wpisujemy literę "R" ("R" jak Run - działaj) i zatwierdzamy klawiszem Return.

Brawo ! Uruchomiłeś swój pierwszy program w Action!


Na ekranie powinniśmy zobaczyć animowane kolorowe rurki (tzw. bary).

Aby opuścić program, należy nacisnąć klawisz "ESC". Dzięki wpisaniu odpowiedniego polecenia (K=42), w monitorze Action! pojawia się już litera "E" (przejście do edytora Action!), którą wystarczy zatwierdzić klawiszem Return, aby ponownie edytować tzw. kod źródłowy programu (nazywany w skrócie "źródłem").


Opis źródła programu

Teraz opiszę części, z których się składa nasz program oraz to co i w którym miejscu jest wykonywane, aby osiągnąć ten efekt, który jest widoczny po uruchomieniu. Postaramy się też nieco ten program zmienić.

W pierwszej kolejności pewnie chciałbyś się dowiedzieć z jakich elementów składa się ten program, gdzie jest jego początek, gdzie się wykonuje itp. Dlatego postaram się fragment po fragmencie to wyjaśnić.

Pierwszą komendą, która zaczyna ten program jest

    MODULE

O dziwo tak naprawdę ta instrukcja nic nie robi, a jedynie pokazuje początek programu (modułu). Więc skoro nic nie robi, czy jest potrzebna? Nie jest, jak zapewne widać w innych przykładach z tej stronki, to słowo kluczowe możemy w wielu programach pominąć. Nie będę teraz się rozwodził o tym po co i kiedy jest ono potrzebne, gdyż w wielu Twoich programach nie będzie to miało znaczenia.
Umówmy się jedynie, że zgodnie z dobrym obyczajem programistycznym wpisuj MODULE na początku programu i już ;)

Następnym elementem są deklaracje zmiennych (globalnych):

    BYTE A, AN=$D40A, LI=$D40B, KOL=$D01A
    ,KOL1=$D018, K=764, CZAS=20

Zmienne muszą być deklarowane właśnie w tym miejscu programu. Dodatkowo w stosunku do BASICa, mamy tutaj bardzo ważną różnicę, w Action! wszystkie wykorzystane zmienne muszą być zadeklarowane.

A co to jest deklaracja zmiennej ? To jest poinformowanie kompilatora, że z danej zmiennej będziemy korzystać (choć nie ma co do tego przymusu). Dodatkowymi bardzo istotnymi informacjami są nazwy używanych zmiennych, ich typ (np. BYTE, CARD, INT itp.) oraz ew. wartość początkowa.

W BASICu jest taka zasada, że deklaracja zmiennej następuje w momencie jej pierwszego użycia, jest to dość wygodne (choć niestety nie mamy kontroli nad tym procesem). W Action! tak nie jest
i może się to wydawać nieco niewygodne, jednak wiąże się z tym faktem kilka ciekawych rzeczy, przykładowo precyzyjnie określając typ zmiennej możemy zaoszczędzić miejsce w pamięci RAM (jest to nieosiągalne w większości języków BASIC).

Co kompilator robi z tymi zmiennymi? Powyższy kod źródłowy nie wykonuje właściwie nic podobnie jak MODULE, tzn. nie da się takimi operacjami deklaracji zmiennych zrobić gry w szachy czy warcaby;) Jednak jak już pisałem są to bardzo istotne informacje dla kompilatora. Sam uruchomiony program nic nie robi z tymi zmiennymi, ale wcześniej robi z nimi coś bardzo istotnego sam kompilator. W procesie kompilacji przydzielana jest pamięć RAM na każdą z tych zmiennych. Kompilator wie jakiego typu są zmienne więc proces ten nie stanowi dla niego żadnego problemu. Z drugiej strony oznacza to tyle, że jeśli zadeklarujemy zmienną, a jej nie użyjemy to zajmiemy pamięć na marne - i tak faktycznie będzie !;)

Dodatkowo jeśli w programie ustaliliśmy wartość początkową danej zmiennej to kompilator podczas kompilacji podstawi tę wartość we właściwe miejsce pamięci (tam gdzie znajduje się zmienna), może to wyglądać następująco:

    CARD ROK=[2013]

Jeśli zmienna nie zostanie zadeklarowana (często się to zdarza, że zapomnimy) to kompilator zgłosi nam, że nie zna danej zmiennej zgłaszając błąd numer 8 (czasami można daną zmienną nieprawidłowo zapisać itp. a kompilator też jej nie rozpozna).


Następną częścią naszego programu jest jego główna procedura, od której komputer rozpoczyna uruchomienie programu (jego wykonywanie):

    PROC TU()

    (...)

    RETURN

Procedura może się nazywać (niemal) dowolnie, w tym przykładzie jej nazwą jest "tu" (od TUtaj program się uruchamia). "RETURN" oznacza miejsce gdzie jest wyjście z procedury (jej koniec), czyli w tym przypadku oznacza to także wyjście z naszego programu (zakończenie go).


Następnym elementem jest pętla typu "WHILE":

    WHILE K<>28
    DO

    (...)

    OD

Po WHILE znajduje się warunek wyjścia z pętli (może on być nigdy niespełniony, czyli tzw. pętla nieskończona). W tym wypadku jest to K różne od 28 (różne ma oznaczenie w Action! "<>" tak jak w BASICu oraz "#" czyli nierówne). Zmienna "K" jest specjalną zmienną w tym programie, która obsługuje (w prosty sposób) naciśnięte klawisze, a 28 to kod klawisza ESC.

Innymi słowy ten zapis odczytujemy: wykonuj pętlę dopóki zostanie naciśnięty klawisz ESC.

Słowa kluczowe DO i OD, są ramami określającymi początek oraz koniec pętli (np. w C/C++ mamy nawiasy "{" i "}"). Wszystkie instrukcje, które znajdują się między nimi stanowią treść pętli, czyli kod który będzie wykonywany tyle razy ile na to zezwolą warunki końca pętli.


Najistotniejszym elementem programu jest to co znajduje się we wnętrzu pętli, czyli to co on faktycznie wykonuje (w tym wypadku zmienia kolory ekranu oraz je animuje):

    WHILE K<>28
    DO

    KOL=LI+CZAS AN=1

    OD

Zapis KOL=LI+CZAS, może się wydawać bardzo nieczytelny, o ile nigdy nie programowałeś na komputerze 8bitowym. Jeśli programowałeś w asemblerze 6502 to zapewne doskonale wiesz co się tutaj dzieje.

Działanie tego programu jest dość specyficzne i ściśle wiąże się z konstrukcją sprzętową komputerów Atari (która jest bardzo udana, nowoczesna i zaawansowana).


Jeśli jednak chcesz się dowiedzieć jak to działa to tu znajduje się skrócony opis:
Zmienna KOL zostaje przypisana do rejestru odpowiadającego za kolor ramki obrazu. Wpisując do tej zmiennej jakąkolwiek wartość, spowoduje to bardzo szybki zapis do odpowiedniego rejestru koloru Atari (odbędzie się to tak szybko jak w asemblerze).

Zmienna LI wskazuje na sprzętowy rejestr zliczający kolejne linie obrazu rysowane przez procesor graficzny (oznacza to tyle, że procesor graficzny ANTIC rysując nową linię, wartość tę przekaże do KOL czyli koloru ramki obrazu).
Natomiast zmienna CZAS to bardzo ciekawe rozwiązanie, mianowicie system operacyjny Atari, samodzielnie (bez naszego udziału) odmierza upływ czasu (np. w pewnym momencie uruchomi "wygaszacz"), dlatego my ten zwiększający się czas używamy do przesuwania się kolorów. Oczywiście znak "+" dodaje obie wartości do siebie.

Zapisanie dowolnej wartości do zmiennej AN, spowoduje zatrzymanie się programu do końca rysowania linii obrazu przez procesor graficzny. Dzięki temu może dziwnemu dla Ciebie rozwiązaniu jesteśmy pewni, że kolor jaki ustawiliśmy będzie widoczny przez całą linię obrazu (cały czas jej trwania). To spowolnienie faktycznie jest bardzo szybkie (odbywa się na chwilę z czasu trwania rysowania linii obrazu, a odbywa się to kilkanaście tysięcy razy na sekundę mimo spowolnienia), ale niezbędne, gdyż w przeciwnym wypadku zmiany kolorów odbywałyby się dużo, dużo za szybko (oraz nie byłyby zsynchronizowane z pracą procesora ANTIC, czyli z procesem tworzenia obrazu).


Nie będę szczegółowo wyjaśniał działania tego wydawałoby się prostego i krótkiego kodu, gdyż wiąże się to ze sposobem działania układów graficznych Atari oraz sposobem generowania obrazu na monitorach CRT. Zdecydowanie warto samodzielnie sobie pogłębić tę wiedzę.

Jeśli jesteś zdziwiony tym co tutaj zobaczyłeś, to pragnę podkreślić, że to jest jedna z największych zalet Action! że da się to zrobić tak łatwo, szybko i wygodnie. Faktycznie w 16 znakach został zapisany cały główny kod programu, który powoduje narysowanie barów oraz ich animację ! (a da się to zrobić jeszcze krócej).


Na koniec przed RETURN znajduje się, komenda:

    K=42

Jak już pisałem wcześniej zmienna K jest przypisana do rejestru (tzw. cienia) o adresie 764, czyli odpowiedzialnego za odczyt klawiatury. To co tutaj robię to zapisuję do rejestru klawiatury, to dość dziwne bo jeśli przeczytacie jakąś książkę informatyczną to będą Was przekonywać, że klawiatura jest urządzeniem tylko do odczytu :P;)

Faktycznie to taki prosty trik, który symuluje naciśnięcie klawisza. W tym wypadku ma to na celu ułatwienie pracy z programem, gdyż po zakończeniu programu z dużym prawdopodobieństwem będziemy chcieli przejść do edytora Action! aby programować dalej (a jeśli często robimy coś innego to zmieniając kod tego klawisza można sobie to ustawić do innego celu). Dlatego teraz po zakończeniu programu w linii monitora zobaczymy literę "E" tak jakby faktycznie została naciśnięta na klawiaturze. Więc wystarczy ją jedynie zatwierdzić "Return" i już jesteśmy ponownie w edytorze.



Szczegóły programu

Warto opisać kilka szczegółów związanych z tym programem. Jeśli ciebie one teraz nie interesują możesz pominąć ten fragment opisu przeskakując do rozdziału pt. Zrobimy coś innego ?.

Warto wyjaśnić co jest ustalane podczas deklaracji zmiennych:

    BYTE A, AN=$D40A, LI=$D40B, KOL=$D01A
    ,KOL1=$D018, K=764, CZAS=20

W tym miejscu informujemy kompilator Action! że chcemy w programie używać 7 zmiennych (faktycznie korzystamy tylko z 6). Wszystkie zmienne są typu BYTE, czyli zajmują w pamięci RAM najmniejszą możliwą wielkość (podstawową) jeden bajt. Wszystkie zmienne są bardzo specyficzne gdyż są przypisane do konkretnych adresów w pamięci Atari, z wyjątkiem pierwszej zmiennej o nazwie "A". Ta pierwsza zmienna jest zwykłą zmienną, czyli możemy ją w programie używać do dowolnych celów (oraz zmienna ta nie ma ustawionej wartości początkowej).

Pozostałe zmienne za pomocą znaku równości, przesuwają faktyczne miejsce, w którym się znajdują na wskazany adres. Oczywiście nie jest to dziełem przypadku, w tych miejscach w pamięci Atari znajdują się rejestry (lub tzw. rejestry cienie) odpowiadające za konkretne zachowania się komputera.

Od tej chwili odczyt z tych zmiennych będzie odczytywał wartość znajdującą się w danym rejestrze, przykładowo jeśli w miejsce

    KOL=LI+CZAS AN=1

Wpiszemy:

    A=CZAS
    PRINTBE(A)

lub krócej:

    PRINTBE(CZAS)

po uruchomieniu programu zobaczymy kolejne odczyty zawartości rejestru odpowiedzialnego za odmierzanie czasu przez system operacyjny Atari. Tak się składa akurat w tym momencie, że wartości te będą się co linijkę zwiększać (najczęściej) o jeden.

Skoro zapisaliśmy, że wszystkie zmienne są typu BYTE to oznacza to tyle, że z każdej zmiennej możemy odczytać wartość typu bajt oraz zapisać taką samą (wartości z przedziału 0-255). Dotyczy to również rejestrów większych od bajtu, jeśli jest taka potrzeba to oczywiście można odczytywać wartości ze zmiennych zadeklarowanych jako CARD (dwa bajty, wartości z przedziału 0-65535).

A co jeśli przekroczymy zakres zmiennej?
Nastąpi przepełnienie, które gracze zgodnie ze swoimi obserwacjami nazywają "przekręceniem licznika". Język Action! nic szczególnego nie robi jeśli zajdzie taka ewentualność. W skrócie odejmując jeden od zera otrzymamy 255 (bajt) lub 65535 (dwa bajty czyli CARD). To że Action! nie reaguje na takie sytuacje ukazuje jego jakość, czyli że jest to język który służy do tworzenia dobrych, szybkich programów (to jest podobna cecha jak w językach C/C++).

Powróćmy jednak do zmiennych i rejestrów sprzętowych:

    AN=$D40A, LI=$D40B, KOL=$D01A
    ,KOL1=$D018, K=764, CZAS=20

Zmienna AN znajduje się w adresie $D40A (to jest zapis wartości szesnastkowej, oznaczany też czasami np. 0xD40A, D40Ah lub inaczej - jeśli nie wiesz o co chodzi polecam przeczytanie i dobre zapoznanie się z tym, np. wstęp na Wikipedii). Ten rejestr procesora graficznego ANTIC, powoduje uaktywnienie linii procesora centralnego MOS 6502, która go zatrzyma na pewien czas (zapis do tego rejestru powoduje wyzwolenie tego sygnału).

Zmienna LI bardzo podobnie, jednak zapisuje do niej wartości procesor graficzny podczas rysowania obrazu, więc my będziemy z tego rejestru odczytywać wartości, a nie zapisywać.

Zmienna KOL to rejestr koloru (to nie jest rejestr cienia) układu GTIA, który koloruje obraz tworzony przez procesor graficzny. Zapis do tej zmiennej spowoduje natychmiastową zmianę koloru obrazu. Odbywa się to bardzo szybko i jeśli coś nieprawidłowo zaprogramujemy to takie zapisy mogą wywoływać dziwne efekty migania obrazu (wiele razy na linię)
Druga zmienna KOL1 to kolejny rejestr koloru, przyda się nam zaraz do drugiego przykładu animacji.

Zmienna K jest wstawiona (podobno :D :D) pod adres cienia o numerze 764 (czyli tym razem zapis dziesiętny, a nie szesnastkowy), rejestr ten jest specyficznym rejestrem, gdyż określa się go mianem rejestru cienia. Oznacza to tyle, że do tego rejestru można zapisywać i odczytywać wartości bez żadnych problemów (ze zwykłych rejestrów sprzętowych czasami nie można zapisywać lub odczytywać itp.) oraz że operacja zapisu będzie wywierała efekt jedynie 50 razy na sekundę (60 dla komputerów działających w systemie NTSC).

Jeśli żaden klawisz nie został naciśnięty odczyt ze zmiennej K będzie zwracał wartość 255. Jeśli klawisz został naciśnięty to K zwróci nam kod naciśniętego klawisza. Następnie gdy już go odczytamy, należy ten rejestr zresetować wstawiając do niego kod 255 (czyli od tej pory komputer "sądzi", że żaden klawisz nie został naciśnięty).

Można to podglądać wstawiając podobnie jak wcześniej do wnętrza pętli (kasując wcześniejszą zawartość):

    PRINTBE(K)

Po uruchomieniu i sprawdzeniu widać, że (prawie) każdy klawisz ma swój kod, a naciśnięcie klawiszy w połączeniu z SHIFT i CONTROL dają inne kody, co można wykorzystać w swoich programach.
Przerwać taki program można również naciskając klawisz Break (działa jedynie jeśli w programie wykorzystujemy takie procedury jak PRINT() i inne znane np. z BASICa).

Zmienna CZAS działa podobnie jak K, z tą różnicą, że pod adresem 20 (zapis dziesiętny) system Atari odmierza czas. Odczyt z tego rejestru podaje nam aktualny czas jaki odmierzył system (zapis do tego rejestru jest możliwy).

Przykładowo jeśli zamiast 20 wpiszemy wartość 77 to będziemy mogli odliczać jaki czas upłynął od ostatniego naciśnięcia klawisza (służy do odmierzania czasu kiedy uruchomiony zostanie wygaszacz ekranu). Czas ten jednak jest odmierzany dość specyficznie, mianowicie wartość jest zwiększana, wtedy kiedy rejestr 20 doliczy do 255 (czyli nie jest to sekunda, ani minuta itp.).


Skoro już wiemy co i jak może być wykorzystywane za pośrednictwem tych zmiennych, to może jeszcze raz skupimy się na tym co program robi w głównej pętli:

    KOL=LI+CZAS AN=1

Mamy tutaj dwie oddzielne operacje podstawienia. W pierwszej odczytywane są wartości ze zmiennych (faktycznie rejestrów) LI oraz CZAS, sumowane, a następnie wynik jest zapisywany do rejestru koloru opisanego zmienną KOL.

Wartości zapisywane do tego rejestru mają niejako "aktywne" jedynie 7 bitów (z 8 dostępnych w tym bajcie) co oznacza, że widocznych kolorów jest maksymalnie 27=128. Konkretnie jest to 16 kolorów w 8 odcieniach - dość sporo jak na komputer 8bitowy (i to sporo starszy od ZX Spectrum i Commodore 64).

Ostatnia operacja podstawienia, wstawia wartość 1 do rejestru AN, który właśnie jest "wrażliwy" na operacje zapisu. Jak wyjaśniałem powoduje to chwilowe zatrzymanie się głównego procesora w celach wizualnych;)
Dla tego rejestru nie ma znaczenia jaka wartość będzie zapisana. Istotne jest jedynie aby zaistniała stosowna reakcja, gdy zapis zostanie stwierdzony.

Następnie dzięki pętli WHILE cała operacja jest wykonywana na okrągło (bez końca), aż nie przerwiemy tego naciśnięciem klawisza ESC. Efekt jest taki, że gdy zmieni się wartość rejestrów LI+CZAS (czyli albo zmiana numeru linii albo zwiększenie czasu) to kolory zmienią się.

Jeśli zainteresowała Ciebie możliwość wykorzystywania cech rejestrów sprzętowych Atari w programowaniu to oczywiście pragnę wyjaśnić, że podobnych rejestrów, które można fajnie wykorzystać jest bardzo dużo - właściwie rekordowo ! Programowanie tego rodzaju jest kwintesencją programowania na komputerach takich jak Atari czy Commodore 64. Jednak sprzęt ten ma do zaoferowania jeszcze więcej, jeśli już jesteś zachwycony to zapewne ucieszysz się, że na operowaniu rejestrami zabawa się absolutnie nie kończy. Warto zapoznać się z wszystkimi trybami graficznymi Atari (procedura GRAPHICS(n)), sprzętowymi duszkami (wiele można z nimi w Action! zrobić!), a szczególnej uwagi wymaga program procesora graficznego ANTIC, tzw. display list, który jest niezwykłym cudem dla każdego kto się nim miał możliwość pobawić (warto wspomnieć o jego przerwaniach tzw. DLI).
Aby pogłębić wiedzę odnośnie np. rejestrów Atari, należy zapoznać się z jakimś opisem tzw. mapa pamięci Atari itp.


Kilka słów o procedurach PRINT()

Jak demonstrowałem wyżej, wstawiając do głównej pętli programu instrukcję tego rodzaju, można wyświetlać na ekranie jakieś zmiany w systemie lub w naszym programie podobnie jak ma to miejsce w BASICach (np. print lub ?). Wyświetlanie takie można zatrzymać na chwilę kombinacją Control+1 oraz przerwać (program) naciskając Break.

W Action! znajduje się spora ilość wariantów tej procedury. Jeśli przykładowo chcemy wyświetlać wartości typu BYTE, możemy napisać tak:

    BYTE CZAS=20, K=764

    PROC TU()

    WHILE K<>28
    DO

    PRINTBE(CZAS)

    OD
    K=42

    RETURN

Jeśli chcemy wyświetlać je wypełniając kolejne linie możemy to zrobić np. tak:

    PRINTB(CZAS) PRINT(", ")

Jeśli chcemy wyświetlić (poprzednim sposobem) wartości typu CARD, robimy to np. tak:

    BYTE K=764

    CARD ZLICZ=[0]

    PROC TU()

    WHILE K<>28
    DO

    PRINTCE(ZLICZ)
    ZLICZ==+1

    OD
    K=42

    RETURN

Teraz program będzie odliczał zaczynając od 0 a kończąc na końcu zakresu zmiennych typu CARD, czyli 65535.

Pewnie już zauważyłeś, że PRINTB() wyświetla zwartość zmiennej typu BYTE, a PRINTC() wyświetla wartości typu CARD. Natomiast PRINT() wyświetla tekst bez przejścia kursora do nowej linii, natomiast PRINTE() z przejściem do nowej linii. Odbywa się to nieco na wzór roli znaku ";" w BASICach. Można też łączyć wypisywanie wartości z przejściem do nowej linii: PRINTBE() lub PRINTCE().

Należy podkreślić, że w Action! nie istnieje zapis skrócony "?" znany z BASICów. Natomiast w to miejsce istnieje możliwość napisania własnych procedur piszących oraz rysujących, które będą działały bardzo szybko, mimo braku wykorzystania asemblera (szybkie procedury piszące są o tyle istotne, że wiele gier powstaje w trybach tekstowych, np. polskie gry Fred, Misja i wiele innych).


Zrobimy coś innego ?

A teraz zademonstruję jak łatwo jest ten program (przykład1) zmodyfikować osiągając zupełnie inny rezultat. Zmieńmy jedynie zawartość pętli z:

    KOL=LI+CZAS AN=1

Na:

    KOL1=LI+CZAS AN=1

(po zmiennej KOL został dodany jedynie znak "1", który musi znajdować się zaraz za KOL bez żadnego odstępu)

Teraz uruchom program i sprawdź co się zmieniło.

Zmieniło się coś? A jakże !;)

Jak widać posiadając taki szkielet programu w Action! zawierający główną pętlę programu oraz kilka zadeklarowanych zmiennych, mamy absolutne minimum aby programować dalej. Teraz nawet tak niewielkie zmiany (zmiana tylko jednego znaku!), mogą w rezultacie dawać zupełnie inne rezultaty ;)

Witam Ciebie w świecie Action! ;)


Kompilacja programu do pliku

Zapewne chciałbyś umieć ten program zapisać do pliku, aby np. posłać go znajomemu lub udostępnić w internecie (choć ten program może jest zbyt prosty aby od razu go zamieszczać ;)

Wykonuje się to bardzo prosto. Przechodzimy do monitora Action! naciskając klawisze Shift+Control+M, wybieramy opcję C (klawisz "C" + Return). Po zakończonej kompilacji wydajemy polecenie zapisania skompilowanego kodu do pliku wykonywalnego, pisząc np.

    W "D:nazwa.xex"

Od tej pory program został zapisany do pliku i można go uruchomić z poziomu np. DOSa. Najczęściej spotykanymi rozszerzeniami plików wykonywalnych są "com", "exe" oraz "xex", który przyjął się ze względu na powszechność emulatorów Atari.

Przed wykonaniem powyższych kroków warto usunąć z końca programu linię:

    K=42

Jest ona niepotrzebna jeśli program ma być uruchamiany nie z poziomu Action! ale np. DOSa. Kasowanie takiej linii można wykonać nie tylko poprzez fizyczne skasowanie zawartości linii, można to też wykonać poleceniem REM (z BASICa), czyli w Action! za pomocą średnika, a prezentuje się to następująco:

    ;K=42

Tak rozpoczynająca się linia jest traktowana przez kompilator jakby nic nie zawierała (konkretnie od znaku średnika jest wszystko ignorowane do końca linii).

Jeszcze inną opcją jest zamiana na:

    K=255

Czyli kasowanie bufora klawiatury, choć to już zależy od tego co chcesz osiągnąć.


Tu muszę jednak wyjaśnić jedną kwestię. Język Action! od samego początku został tak zaprojektowany, że miał być dostępny tylko na cartridge'u (to rzadkość bo zwykle języki programowania się robiło i dziś robi również, aby się je wczytywało i uruchamiało z plików), dlatego program zapisany do pliku powyższą metodą, zwykle wymaga posiadania takiego cartridge. Jednak nie w tym przypadku - program z pierwszego przykładu nie wykorzystuje nic co się znajduje w pamięci stałej (ROM) tego języka, więc będzie można go uruchomić na każdym komputerze Atari (w najgorszym przypadku może jedynie nastąpić kolizja z jakimś innym DOSem, który będzie sprawiał jakieś problemy).

Jeśli wykorzystamy w naszym programie jakieś standardowe elementy języka Action! które znajdują się w pamięci ROM cartridge, to pojawi się pewien problem. Wtedy trzeba przejść nieco inną procedurę przygotowania pliku tak aby się uruchamiał u każdego (to będzie opisane w oddzielnym artykule na stronce Turbo Basic XL & Action!).

Elementami, które powodują takie problemy są:
1. Używanie procedur bibliotecznych np. PRINT(), GRAPHICS(), POKE(), PEEK(), PLOT(), DRAWTO(), OPEN() itp.
2. Używanie operacji mnożenia i dzielenia (procesor 6502 nie posiada takich operacji)
3. Używanie większej ilości parametrów procedur i funkcji niż 3 bajty.

Widać wyraźnie, że nasz program nie wykorzystuje żadnego z wyżej wymienionych elementów.


Na koniec warto podkreślić, że nasz program z przykładu pierwszego po kompilacji zajmuje w pamięci jedynie 38 bajtów ! To pokazuje, że Action! generuje nie tylko kod szybki, ale też mały, a oszczędność na komputerach 8bitowych jest bardzo istotna.
Dla kontrastu podam, że nic nierobiący program (czyli nie posiadający żadnych operacji wykonywanych wewnątrz procedury wykonywanej po uruchomieniu programu) dla dzisiejszego peceta może zajmować 40-60 kb i więcej (czyli tyle ile ma całkowitej pamięci Atari 65 XE lub Commodore 64 :P).


Masz jakieś pomysły, chcesz coś jeszcze ciekawego zaprogramować w Action!?
Teraz już wiesz od czego zacząć, ja mogę już tylko powiedzieć: do dzieła!;)


Najczęściej używane funkcje Action!

1. monitor:

Wymienię kilka przydatnych operacji jakie są możliwe do wykonania w trybie monitora.

- komenda X umożliwia wykonanie dowolnej procedury bibliotecznej Action! (znajdującej się w ROMie cartridge'a z tym językiem), przykładowo:
    X GRAPHICS(0)
    X POKE (712,255)

operacje te muszą być napisane zgodnie ze składnią języka (nie posiadać żadnych błędów, np. muszą być zamknięte wszystkie nawiasy itp.)

Jest to odpowiednik natychmiastowego wykonania instrukcji w języku BASIC, czyli wpisanie polecenia bez numeru linii. Jednak w Action! ma to bardziej cel testujący czy debugujący, niż taki jak w BASICu. Wynika to z tego, że do tego celu w Action! służy drugie okienko tekstowe, w którym zawsze możemy napisać jakiś krótki kod i uruchamiać go przemiennie z tym podstawowym.

- SET - umożliwia wstawienie wartości do podanego adresu, np.

    SET 712=255

- ? - wyświetla wartości zapisane w danym adresie, np.

    ? 712


W pierwszej kolejności widzimy adres (tu 712), ten sam adres zapisany szesnastkowo, wartość zapisaną jako znak ATASCII, wartość zapisaną jako dwa bajty szesnastkowo oraz dwa bajty w zapisie dziesiętnym

- * - działa podobnie jak "?", ale wyświetla kolejne bajty.

Zatrzymać ten proces możemy na chwilę naciskając Control+1, a następnie zwalniamy tą samą kombinacją (to ważne bo inaczej nie będzie można pisać za pomocą klawiatury!). Przerywamy tryb monitorowania pamięci klawiszem spacji.

- B - bootowanie języka Action! (kasowanie wszystkich danych w pamięci)

Z racji swej roli wymaga potwierdzenia klawiszem "Y". Jeśli go naciśniemy widzimy Action! taki jakby dopiero co został uruchomiony.

- O - przejście do wyświetlania/zmieniania opcji kompilacji i edycji

Chcąc zmienić daną opcję wpisujemy odpowiednią wartość (tekstową lub liczbową), jeśli chcemy pominąć to naciskamy Return, a jeśli chcemy opuścić tryb zmian opcji naciskamy ESC.

- D - przejście do DOSa

- E - powrót do edytora Action!


2. Edytor:

Shift+Control+Góra - przesunięcie się o jeden ekran w górę (zależy od aktualnych ustawień wielkości okienka edycyjnego)
Shift+Control+Dół - przesunięcie się o jeden ekran w dół (--"--)
Shift+Control+, - przesuwanie podglądu edycji w lewo (nie działa pod emulatorem Altirra w wersji np. 2.20)
Shift+Control+. - przesunięcie podglądu edycji w prawo (--"--)
Shift+Control+E - przeskoczenie do końca tekstu
Shift+Control+Return - wstawienie pustej linii lub podział linii na dwie (w miejscu kursora)
Shift+Control+Backspace - połączenie bieżącej linii z linią znajdującą się wyżej (o ile kursor znajduje się na początku linii)
Shift+Control+T - ustawianie znaczników
Shift+Control+U - Undo - działa nieco inaczej niż dziś się do tego przyzwyczailiśmy. Działa tylko odnośnie aktualnej linii do czasu aż jej nie opuścimy (czyli przywraca zmianę tej jednej linii od czasu, gdy przesunięty został na nią kursor)
Shift+Delete - kasowanie kolejnych linii oraz wstawianie ich do "schowka" (odpowiednik Control+X itp.)
Shift+Control+P - wstawianie tekstu ze "schowka" do aktualnego okienka edycyjnego (odpowiednik Control+V itp.)
Shift+Control+I - przełączanie się pomiędzy dwoma trybami edycji INSERT i REPLACE. Pierwszy jest naturalny dla użytkowników edytorów dla małego Atari, drugi będzie bardziej intuicyjny dla osób przyzwyczajonych do współczesnych edytorów dla dużych komputerów Atari, Apple lub pecetów.

Shift+Control+R - wczytanie pliku tekstowego (również ponowne, czyli dołączenie pliku do tekstu)
Shift+Control+W - zapis pliku tekstowego z aktywnego okna edycyjnego (źródło programu)
Shift+Control+1 lub 2 - przejście między oknami edycji
Shift+Control+D - zamknięcie aktywnego okienka (bez zapisu zawartości)
Clear - kasowanie zawartości aktywnego okienka bez zamykania samego okienka
Shift+Control+M - przejście do monitora Action!
Shift+Control+F - szukanie ciągu znaków w tekście programu (lub innego edytowanego pliku tekstowego)
Shift+Control+S - zamiana ciągów znaków

Ciągi tekstowe wpisywane w operacjach takich jak np. R, W, F, S itp. są zapamiętywane i proponowane po ponownym użyciu. Możemy je wykorzystać, skasować lub edytować naciskając Backspace.

W edytorze działa też wiele typowych dla Atari kombinacji klawiszy, jednak mogą one działać nieco inaczej, gdyż edytor Action! został przemyślany nieco inaczej niż systemowy edytor (czyli został zaprojektowany bardziej elastycznie, udostępniając wiele nowych możliwości).


Zachęcam do eksperymentowania, kiedyś Action! stanowił na Atari (i nie tylko) zupełnie nową jakość, dziś warto o tym wiedzieć oraz przekonać się o tym własnoręcznie;)

2013-04-19 06:09 by TDC
komentarzy: 25
wieczor @2013-04-19 07:22:40
Dlaczego jak zobaczyłem artykuł na 76 ekranów to wiedziałem czyj podpis znajdę na końcu... :P :P :P
larek @2013-04-19 09:08:15
Ja, gdy zobaczyłem w tytule słowo "Action!" to już wiedziałem czyj podpis znajdę na końcu ;)
arturkb @2013-04-19 09:29:33
O właśnie tego szukałem, dzięki :)
wieczor @2013-04-19 09:52:04
@arturkb: podpisu? :D
tdc @2013-04-19 17:55:15
Tak, podpis jest najważniejszy :)
xxl @2013-04-19 19:58:33
> Konkretnie jest to 16 kolorów w 8 odcieniach - dość sporo jak na komputer 8bitowy (i to sporo młodszy od ZX Spectrum i Commodore 64).

kataryna jest starsza od tych dwoch komputerow.

a odnosnie Action! - brakuje podstawowych informacji np. jak kompilowac program pod konkredny adres, ale to bedzie pewnie w drugim odcinku?

:)
pin @2013-04-20 00:01:09
.. żeby działało tylko na xBIOS? - nie ma takiej (logicznie uzasadnionej) konieczności :P
tdc @2013-04-20 02:05:26
Dzięki xxl, oczywiście miało być starszy ;)


Nie zakładałem aby kompilacja pod wskazany adres była potrzebna początkującym programistom Action! Wychodziłem z założenia, że muszę tutaj podać rzeczy, które w praktyce się każdemu przydadzą, a kontrola adresu w Action! nie ma takiego znaczenia jak np. w asm, można napisać wiele programów i gier nie wiedząc, że taka możliwość w ogóle istnieje.

Zakładałem, że moje doświadczenie w korzystaniu z tego języka da wartościowe zestawienie tego co faktycznie jest niezbędne aby rozpocząć przygodę z tym językiem. Takiej wiedzy w necie nie ma, natomiast to jak zmienić adres znajduje się w każdym manualu dostępnym w necie itp.

No ale skoro już o to pytasz to należy na początku programu wpisać:
SET 14=adres SET $491=adres

W wielu wypadkach wystarczy tylko SET 14=adres
tdc @2013-04-20 02:43:43
Jeszcze jedna bardzo przydatna rzecz, wczytywanie do edytora spisu dyskietki (tylko urządzenie D:).

Jeśli nie chcesz przechodzić do DOSa lub Twój DOS jest tak kapryśny, że kasuje zawartość pamięci po wyświetleniu listy plików to pozostaje ostatnia możliwość:

Wciskamy Shift+Control+R i zamiast podawania nazwy pliku wpisujemy, np.

?1:*.*

(gdzie "1" to jest numer dysku D:)
Jeśli wykonamy to będąc w drugim okienku edytora Action! to w pierwszym możemy bez problemu kontynuować programowanie, a w drugim mamy stały podgląda zawartości dyskietki.
xxl @2013-04-20 10:08:19
> żeby działało tylko na xBIOS? - nie ma takiej (logicznie uzasadnionej) konieczności :P

xBIOS has you!

Pin... zeby mozna bylo pisac programy w Action do umieszczenia na karcie... ale wedlug Ciebie "nie ma takiej (logicznie uzasadnionej) konieczności"

Pin... zeby mozna bylo produkowac wielosegmentowe programy ale wedlug Ciebie "nie ma takiej (logicznie uzasadnionej) konieczności"

Pin... zeby mozna bylo pisac w Action patche do programow lub gier ale wedlug Ciebie "nie ma takiej (logicznie uzasadnionej) konieczności"

Pin... wiecej wyobrazni ;-)

Tdc: a jak umiescic konkretna procedure pod konkretnym adresem? Czy Action moze generowac kod wynikowy z wieloma naglowkami?
jhusak @2013-04-20 20:40:36
@tdc, pojechałeś :)

Teraz to już każdy będzie w Action! pisał :D
tdc @2013-04-20 21:02:28
@xxl, a Action! jest inna "ideologia" ;) Tam się częściej importuje jakiś zewnętrzny kod i przypisuje go do jakiejś procedury. Dzięki temu jak ktoś chce to może sobie użyć dowolnego innego języka, choć najczęściej jest to oczywiście asm.

Natomiast jakby się uprzeć to można próbować, zrobić coś takiego:

(...)

SET 14=adres SET $491=adres

PROC proc1()
(...)
RETURN

SET 14=* SET $491=*

PROC proc2()
(...)
RETURN

Wtedy proc1() będzie pod wskazanym adresem, a pozostały kod rozpoczynający się od proc2() będzie się kompilował w następnym wolnym adresie. Jednak nigdy do niczego to mi nie było potrzebne więc nie wiem czy takie zmienianie adresów będzie działało dla takich wyrwanych z kontekstu procedur. Kiedyś mieliśmy taki zamiar wraz z Konopem, ale w końcu tego nie zrobiliśmy.
Jeśli ktoś próbował takich czarów to niech wyjaśni jakie ma doświadczenia w tej materii.


@kuba, sam jesteś tego najlepszym przykładem, wiele gier, dem napisanych w Action! Wtedy nie było na Atari żadnego lepszego języka programowania, a ze świecą szukać takiego na innych kompach.

A co do pisania w Action! to wydaje mi się że jest to język dla atarowych purystów, którzy lubią real sprzęt, prawdziwą klawiaturę oraz oryginalne oprogramowanie. Natomiast jeśli ktoś wybitnie lubi dzisiejsze środowiska to pewnie znacznie lepszym dla niego rozwiązaniem będzie cc65.
tdc @2013-04-20 22:56:06
Sprawdziłem, że powyższe nie działa, bo owe SETy zmieniają systemowy wskaźnik Action! więc SET 14=*... nie przywraca go.
tdc @2013-04-20 23:08:27
Podłubałem w tym chwilkę i chyba się tego nie da zrobić bo w Action! nie ma takich możliwości jakie są np. w C/C++.

Można zmienić w trakcie kompilacji adres docelowy tak jak pisałem:

SET 14=adres SET $491=adres

I można tak robić w wielu miejscach, wtedy kod zostanie skompilowany w każdym takim przypadku pod wskazany adres (czyli rozrzucamy kod po pamięci operacyjnej). Coś takiego się kompiluje i uruchamia.

Dodatkowo możemy sobie gdzieś zapisać adres na jakim Action! w danym momencie skończył kompilacje (np. przed zmianą adresu), w taki sposób:

SET $6F0=*

Niestety tylko nie wiem jak teraz to przywrócić w trakcie kompilacji.

Wychodzi na to że kod najłatwiej rozczłonkować, gdy nie chcemy potem powrócić pod właściwy adres (czyli ten zapisany w tym przykładzie w $6F0).

Ostatnim rozwiązaniem jest samodzielna kontrola tego co ile zajmuje i sztywne przydzielanie właściwych adresów właściwym fragmentom kodu, ale tutaj zaczynamy się powoli bawić ręcznie w kompilator...
pin @2013-04-21 01:12:43
XXL - nie to, by nie było wiadomo co można a czego nie pod Action!. Zastanawiałem się tylko co na tę okazję napiszesz. Zaskoczenia nie było raczej ;)- Taka ot sobie niszowa prowokacyja :D Przepraszam.
tdc @2013-04-21 04:11:00
Przyszło mi do głowy takie rozwiązanie, jeśli przykładowo chcemy kompilować kod na 6 stronę, gdzie miejsca jest mało można zrobić tak:

MODULE

BYTE A

(...)

PROC (...) () RETURN

(...)

PROC procedura_pomocnicza()
;procedura zawiera cały kod np. z głównej procedury programu (o ile jest tego dużo)
(...)
RETURN

PROC (...) () RETURN

SET 14=$600 SET $491=$600

PROC proc1()
(...)
RETURN

PROC proc2()
(...)
RETURN

(...)

PROC main()
procedura_pomocnicza()
RETURN

Dzięki temu główna procedura zostanie skompilowana również na 6 stronę, ale zajmie jedynie 7 bajtów, co może się jeszcze zmieści.
damek @2013-04-21 11:12:22
tutorial FORTHa, please! to jest dopiero język mindfucker :) .
paptak @2013-04-21 11:38:55
Tego mi właśnie było trzeba.
tdc @2013-04-21 16:54:21
@damek, niestety nie znam nikogo kto by się zajmował tym językiem. Jedyne co mogę powiedzieć to że jak ktoś podeśle do mnie taki opis to opublikuję go - kto nas wesprze? ;)
Bluki @2013-04-21 23:22:30
A po co cokolwiek pisać lub podsyłać (FORTH), skoro już jest?
1. Biblioteka Atarowca: Jan Ruszczyc, "Poznajemy FORTH" .
2. "Tajemnice Atari" od numeru 1/92 kurs programowania w FORTH.
tdc @2013-04-21 23:41:53
Faktycznie, zapomniałem, dzięki Bluki.

Co jednak nie znaczy że ktoś kto się na tym języku zna nie mógłby dla nas przygotować jakiegoś własnego opisu.
wieczor @2013-04-22 00:44:47
A o Action! SOETO niczego nie wydało? Przepraszam jeśli gadam bzdury, ale stary jestem i coś mi się tam pod czaszką telepie...
Bluki @2013-04-22 01:24:59
Tylko w "Językach programowania" cz. 2, W. Zientary wydanych przez SOETO. Jeżeli opis Action! w tej książce reprezentuje taki sam poziom jak opis TBXL i Microsoft BASIC-a, to nie polecam...
tdc @2013-04-22 02:00:39
Jest tam zawarta pewna część informacji zdecydowanie dla początkujących (w Action! a nie w programowaniu).

Jest: opis klawiatury w edytorze (chyba pełny) oraz opcji monitora, opis typów danych, operatorów arytmetycznych, słów kluczowych w Action! (z błędem), opis podstawowych instrukcji z prostymi przykładami, opis procedur bibliotecznych oraz kody błędów (Action! oraz DOSa).
tdc @2013-04-24 02:58:23
Do artykułu dodałem filmik z YT, prezentujący lekcję programowania w Action! kod programu jest dostępny na załączonej dyskietce ATR.

Dodatkowo dodałem dodatkowy link do tego pliku ATR tym razem na Pigwie.
nickname
e-mail / website (opcjonalnie)
Aktualne tematy
Atari 400 mini (4)
ostatni: 28-03-2024 22:03, ccwrc
TSFX Turbo Blizzard (61)
ostatni: 28-03-2024 21:57, Peri Noid
Time Wizard - gra na ABBUC Softwa... (197)
ostatni: 28-03-2024 19:08, amarok
The400 (33)
ostatni: 28-03-2024 14:32, Ataripuzzle
RMT hacking (171)
ostatni: 26-03-2024 20:59, emkay
Awaria SIO2SD? (22)
ostatni: 26-03-2024 19:47, pustak
Ciekawostki (5543)
ostatni: 25-03-2024 22:13, bruno_j
Niedokładność Fujinet (47)
ostatni: 25-03-2024 17:59, Alex
Rick Dangerous (322)
ostatni: 25-03-2024 17:35, tebe
Murmulator i A800 ;) (5)
ostatni: 25-03-2024 17:12, zaxon
Turbo ROM Plus - problem z wczyty... (2)
ostatni: 25-03-2024 11:36, lexx
SF 314 przerobiony na XF 351 ;) (2)
ostatni: 25-03-2024 10:43, Peri Noid
Moje materiały wideo z grami na A... (192)
ostatni: 24-03-2024 15:53, nowy80
Nowe okładki gier - LAURA (270)
ostatni: 24-03-2024 00:38, Peri Noid
Jaki napęd 5.25 do XF551 (40)
ostatni: 23-03-2024 20:49, zaxon

Kategorie Forum Atarum

Użytkowników: 2771
Ostatnio zarejestrowany: crawlergo@gmail.com
Postów ostatniej doby: 22

Spotkania i zloty / Meetings & Parties

Najbliższe imprezy
link do naszych spotkań online, zapraszamy do odwiedzenia kanału zoom również przez kod QR:

KWAS

Kalendarz AOL


Społeczność/Community


Rozmawiali
Wywiad z Mariuszem Jaroszem i Kaz (12)
Wywiad Dracona z Mr. Bacardim i Kaz (12)
Tomasz Dajczak i Kaz (21)
Lech Bąk i "Świat Młodych" i Kaz (26)
Michał "Mike" Jaskuła i Kaz (6)
F#READY i Dracon (22)
Daniel „Arctus” Kowalski i Dracon (25)
KATOD i TDC (15)
Mariusz Wojcieszek i "Adam" (17)
Romuald Bacza i Ramos (16)
Śledzenie Amentesa i Larek (9)
Leszek Łuciów i Charlie Cherry (17)
TO JUŻ ZA TOBĄ: rozmowa z Bobem Pape i cpt. Misumaru Tenchi (39)
Rob Jaeger i Emu (53)
Jacek "Tabu" Grad i Dracon (0)
Alexander "Koma" Schön i Kaz (0)
Maciej Ślifirczyk i Charlie Cherry (0)
Jarek "Odyniec1" Wyszyński i Kaz (0)
Marek Bojarski i Kaz (0)
Olgierd Niemyjski i Ramos (0)
«« nowszestarsze »»

Stragan
Nowe, pojemniejsze RAM-Carty oferuje Kaz (21)
"mouSTer" czyli myszka ST oferuje Kaz (30)
Atari USBJoy Adapter oferuje Jakub Husak (0)
Programy: Kolony 2106 oferuje Kaz (7)
Sprzęt: rozszerzenia oferuje Lotharek (25)
Gadżety: naklejki, pocztówki oferuje Sikor (11)
Sprzęt: cartridge RAM-CART oferuje Zenon (7)
Miejsce na drobne ogłoszenia kupna/sprzedaży oferuje Kaz (58)
Sprzęt: interfejs SIO2IDE oferuje Piguła (0)
Sprzęt: interfejs SIO2SD oferuje Piguła (34)

Użytki/Utils
Sprzęt/Hardware

Wynalazki
Atari i Bluetooth napisał Kaz (34)
SIO2PC-USB napisał Larek (45)
Nowe SIO2SD napisał Larek (0)
SIO2SD w CA12 napisał Urborg (12)
Ratowanie ATMEL-ów napisał Yoohaas (12)
Projektowanie cartów napisał Zenon (12)
Joystick do Atari napisał Larek (54)
Tygrys Turbo napisał Kaz (11)
Testowałem "Simple Stereo" napisał Zaxon (5)
Rozszerzenie 1MB napisał Asal (20)
Joystick trzyprzyciskowy napisał Sikor (18)
Moje MyIDE oraz SIO2PC na USB napisał Zaxon (16)
Jak wykonać płytkę drukowaną? napisał Zaxon (26)
Rozszerzenie 576kB napisał Asal (36)
Soczyste kolory napisał scalak (29)
XEGS Box napisał Zaxon (13)
Atari w różnych rolach napisał Różyk (9)
SIO2IDE w pudełku napisał Kaz (5)
Atari steruje tokarką napisał Kaz (15)
DarkMouse napisał Kaz (7)
«« nowszestarsze »»