W starych czasach przeczytałem "Bajtka" dotyczącego DTP (nr 5 z 1988 rok) z wypiekami na twarzy, bo temat druku, własnego domowego DTP bardzo mnie pociągał. Była tam strona poświęcona DTP na małym Atari. Były programy zagraniczne, ale Wojtek Zientara poświęcił też całą kolumnę polskiemu edytorowi tekstu "Eurotekst", którego zgrabność wydruku rzucała się w oczy. Poniżej ta kolumna. Za wiele merytoryki w tym artykule nie było, ale to były takie czasy, że wystarczyła mała wzmianka o czymś, aby stało się to popularne - w końcu Bajtek miał kilkusettysięczny nakład. Eurotekst nie podbił jednak serc użytkowników - zapewne dlatego, że wówczas ułamek procenta młodych czytelników Bajtka miało drukarki i jakikolwiek problem z wydrukiem polskich znaków...
Potem widziałem jeszcze reklamę tego edytora w książce SOETO - "Edytory tekstowe dla Atari" Ryszarda Tadeusiewicza. Kosztował 18 000 złotych. Też podrzucam niżej jak to wygląda.
Dzięki koledze VLX, który podesłał "Eurotekst 4.0" mogę do naszego archiwum użytków wrzucić ten arcyciekawy program (jest również wersja scrackowana, wrzucona przez Voya na Pigwę). Niestety, to tylko pierwsza strona dyskietki, więc jeśli ktoś ma drugą, z programem "Eurotekst 4.1" to bardzo poproszę o podzielenie się. Wbrew nazwom, które sugerują, że to kolejne wersje programu, są to dwie równoległe, uzupełniające się wersje. Eurotekst 4.0 jest ukierunkowany na operacje na tekście, ma więcej opcji dotyczącej edycji tekstu, ale pozbawiony jest rozbudowanych opcji wydruku. Z kolei Eurotekst 4.1. jest pozbawiony części funkcji edycyjnych, ale za to ma rozbudowane możliwości druku i wstawiania grafiki do tekstu. Wynika to zapewne z tego, że wszystkie funkcje nie zmieściły się na raz do 64KB pamięci RAM komputera, by zostawić sensowną wielkość pamięci na tekst użytkownika. W obecnym kształcie oba programy zostawiają około 27,5 KB wolnego RAM.
Kolega AtariFan wsparł mnie w rozgryzaniu programu, dostępne 12 fontów programu w formacie ZZN przekształcił na obrazki PNG, dorzucam poniżej. Jak widać - bardzo ładne czcionki 16x7. Wydruk oczywiście w trybie graficznym. Do tego AtariFan zrobił viewer czcionek pod SpartaDOS X. Rozgryzamy dalej... :)
to mi przypomiało historię, którą gdzieś przeczytałem - może w Komputerze albo IKSie - facet pisał, jak się nauczył od zera assemblera i programowania atarki, żeby przerabiać speedscript, bo jego żona była tłumaczką(?) i potrzebowała pisać po grecku. Może wynikiem tej pracy był właśnie eurotekst?
Pirx - bardzo intrygujące skojarzenie! Czy mógłbyś sobie przypomnieć jakieś szczegóły tego tekstu - długi czy krótki, wywiad czy artykuł o czymś konkretnym? Wszystko co pozwoliłoby namierzyć tę historię.
Kurde. Pamiętam ten artykuł - stawiam na Komputer :)
Miałem kiedyś tego EuroTeksta i faktycznie był to mocno zmodyfikowany SpeedScript. Ogólnie pamiętam, że był to świetny artykuł opisujący pracę "od zera do bohatera" :) a konkretnie kolejne etapy rozgryzania SpeedScripta i dodawania swojego kodu.
Jedyny tekst o Speed Script z Komputera, który kojarzę wrzucam poniżej. Z numeru 8 z 1988 roku, strony 20-21. Autorzy: Jerzy Ogar, Grzegorz Giermek.
Speed Script był popularnym edytorem tekstu na wielu platformach przede wszystkim dlatego, że był darmowy - kod źródłowy został opublikowany w Compute! w czerwcu 1985 roku i potem powstało mnóstwo różnych wersji i modyfikacji, także na Atari. Dla mnie też wygląda, jakby EuroTekst bazował na SS, ale przy takiej liczbie funkcji jak ma ET, to można go uznać - jak Wojtek Zientara - za zaledwie podobny.
Na szczęście udało mi się znaleźć wspomniany przez Pirx-a i Pecusia artykuł. To faktycznie w "Komputerze". Już po 2 godzinach przeglądania wszystkich numerów i wciągania się w co raz to ciekawsze tematy - artek został namierzony w "Komputer" 1989 nr 3, strony 21-23, Autor: Ewaryst Iżewski (a więc nie Andrzej Leszczyński).
Jak widać po funkcjach uzyskiwanych kombinacjami klawiszy z OPTION i SELECT - to samo jest w EuroTekst - jest prawie pewne, że bazuje on na kodzie Speedscript. Dodam więc do tytułu tę nazwę, żeby łatwiej było wyszukiwać.
A przy okazji znalazłem też inne artki wspominające Speedscript. "Komputer" nr 5 z 1988 roku, strony 23-24, "Drukować każdy może", autor: Mariusz Kwaśniewski.
I jeszcze suplement do tego artka Mariusza Kwaśniewskiego pod tytułem "Polskie znaki raz jeszcze". Autor: Andrzej Popławski, "Komputer" nr 6 z 1989 roku, strony 24-25.
Na szczęście udało mi się znaleźć wspomniany przez Pirx-a i Pecusia artykuł. To faktycznie w "Komputerze". Już po 2 godzinach przeglądania wszystkich numerów i wciągania się w co raz to ciekawsze tematy - artek został namierzony w "Komputer" 1989 nr 3, strony 21-23, Autor: Ewaryst Iżewski (a więc nie Andrzej Leszczyński).
Gdzieś na dyskietkach do których wciąż mam utrudniony wgląd, jest jakiś (nie pamiętam jaki) edytor tekstu na Atari 8-bitowe, do którego polskie litery (i chyba dzielenie wyrazów) dorabiał pan Ewaryst Iżewski właśnie. To był bardzo sympatyczny i skory do inteligentnego śmiechu gość.
Coś mi się majaczy, że przy okazji posiedzeń grzybowskiego kółka dyskusyjnego padały jakieś odnośniki i komentarze do nazwy Eurotekst - być może i Speedscript. To było 30 lat temu ponad. Pogrzebię w starych pudłach z dyskietkami, może napisy na kopertach coś zdradzą o tej historii.
Tych kolejnych wersji spolszczonego edytora było sporo, powinienem mieć ich kilka w swoich archiwach. Nie wiem, czy miałem "drugą stronę Eurotekstu 4.1" ale jeżeli były dwie, to jest szansa że tak.
... w zbiorach które teraz mam pod ręką na kopertach jedyne nazwy programów użytkowych, które mogły mieć coś wspólnego z edycją na Atari XL, to jakiś "CZUWAK", "SCHOWEK" oraz "ATADRUK". W tej chwili nic innego nie widzę na starych kopertach - nawet nie wiem, czy to wszystko nie zostało zamazane później na użytek stacji 5.25" do ST.
Co gorsza, ta zielona koperta zawiera właśnie tą budżetową dyskietkę z dziurami indeksowymi co sektor.
Wyjaśniło się. Grzybowskie kółko dyskusyjne - ludzie przychodzący do stanowisk Fierfasów na wiadomej giełdzie warszawskiej. Był tam też pan Ewaryst, zdaje się, że znany bardziej z pisania scenariuszy w latach 1988-1990 (ale to by tłumaczyło potrzebę posiadania dobrego sposobu druku z polskimi znakami!). Dyskietki jakieś są, i choć nie te co trzeba, to przekazanie do odczytu nastąpi na Lost Party :D
Off-top: Pan Ewaryst napisał np. ten film, aż z ciekawości obejrzę, bo opis jest zachęcający: ->link<-
